Professor Karel dicht de kloof tussen burger en wetenschap. In deze aflevering: wat weet onze koene wetenschapper van de wapendepots van het ondergrondse Gladio-netwerk en hoe goed kan hij overweg met het carbidkanon?
Tekst en illustraties: Sjoerd de Jong
Zeer geachte professor Karel, amice,
Een dringende vraag over de landsverdediging in tijden van ernstige crisis. Zoals wij weten werden in ons land tijdens de Koude Oorlog diverse organisaties gevormd van vrijwilligers om het vaderland te verdedigen tegen een Russische inval en bezetting. Bekend is de geheime groepering Gladio, die achter de linies gewapende acties zou uitvoeren tegen de communistische bezetter. Daartoe zouden zich in ons land nog tal van verborgen wapendepots bevinden.
Nu lees ik in uw antwoord aan de vorige briefschrijver, een jongeman met grote historische belangstelling voor Duitsland (1933-1945), dat u hem aanbiedt een helm te leveren in geval van nood. In een MI6-document dat ik onlangs onder ogen kreeg is bovendien sprake van een Gladio-agent met de codenaam ‘de Professor’. Een drukke prater volgens het document, met een enorme eruditie, die scholing verzorgde over de geopolitieke situatie, maar ook uitstekend overweg kon met carbid, henneptouw en de bazooka.
Mijn vraag aan u is natuurlijk: was u deze Professor?
Erik H. de Getrouwe
Ja, we mogen gerust zeggen dat dit een delicate vraag is! Maar ik begrijp het, een groeiende faam brengt met zich mee dat men vragen krijgt over zijn verleden. Onontkoombaar, hoe ver men zich ook wil houden van de vulgaire status van Bekende Nederlander. Overigens werd ik daar in Japan, waar mijn beeltenis vele metrostations sierde, nooit mee lastig gevallen.
Niettemin, u treft mij op het juiste moment. Momenteel ben ik, in de luttele vrije uren die mij zijn gegund, druk doende de tientallen fotoalbums te ordenen die ik in mijn carrière heb verzameld. Dat is een zeldzaam genoegen, want het roept levendige herinneringen op aan mijn talloze belevenissen op reportage en dito ontmoetingen met hooggeplaatste personen. De zwarte balkjes over hun gezichten doen daar voor mij niet aan af, want in de meeste gevallen staat me goed bij om wie het ging. Soms staat de naam van betrokkene overigens ook op een bordje geschreven dat hij voor de camera omhoog houdt. Handig, vaak ook met een nummer erbij (vermoedelijk een telefoonnummer, maar het is te lang geleden om dat nog goed na te gaan).
Ook op foto’s waar kennissen, kennelijk in een olijke bui, een regenjas of trui over hun hoofd trekken, terwijl militairen of agenten hen zo te zien naar een belangrijke vergadering escorteren, weet ik meestal meteen om wie het gaat. Hooguit op enkele foto’s van naar ik aanneem Prins Bernhard in zijn geliefde straaljagers is de geportretteerde wat moeilijker te herkennen, mogelijk omdat hij kort tevoren door de geluidsbarrière is gebroken en daardoor zijn gelaatstrekken enigszins zijn vervormd. De fles roze champagne die hij op de foto’s tussen de knieën knelt, neemt elke twijfel dan weer weg.
Maar goed. Uw vraag. Ja, wat kan ik daarover zeggen? De essentie van geheim werk is nu eenmaal dat men het niet aan de grote klok gaat hangen, nietwaar? Nu is het een feit dat ik in de bewuste periode, de zestiger en zeventiger jaren, nog in mijn Atlantische fase verkeerde en, uiteraard naast alle bezwaren, ook de voordelen zag van het Amerikaanse model. Ondanks de geopolitieke vergissingen van Nixon (over de kinderachtige pesterijtjes die zijn personeel organiseerde tegen politieke opponenten zullen we het maar niet hebben) was het land toen nog niet onderhevig aan corruptie en verval zoals nu. Dat ligt ook voor de hand, Bill Gates zat immers nog op school. Pas na Nixons aftreden begon hij Microsoft, een verband dat in de media destijds volstrekt over het hoofd is gezien en dat nu bewust wordt genegeerd.
Laat ik ook dit zeggen: inderdaad, ik kon aardig overweg met een carbidkanon. Op het erf van mijn hoeve schoot ik met vrienden geregeld enkele voetballen af. Wat uiteraard vervelend gedoe opleverde met de gemeente, die al decennia niets nalaat om mij het werken onmogelijk te maken. Met carbidschieten ben ik daarom met enige tegenzin gestopt, om te voorkomen dat men op mijn erf zou gaan graven naar verborgen wapende… ik bedoel, om van het gezeur af te zijn. Voor het overige zult u moeten wachten op mijn mémoires, die ik eerst in een Japanse metro zal uitbrengen, in gecodeerde vorm.
Nu ik erop terugblik, wil ik ook wel dit kwijt. Bij nader inzien waren wij toen beducht, of.. ik bedoel: de mannen die zich bij Gladio voegden waren bij nader inzien beducht voor de verkeerde, namelijk de vorige vijand. Rusland is immers eerder slachtoffer van westerse agressie dan andersom. Beter dan te oefenen met de bazooka kunnen wij ons nu verdiepen in de heimelijke manier waarop de Deep State toen al voorbereidingen trof voor de zelfmutilatie van 9/11 en het mondiale vaccinatieprogramma dat de mensheid aan het slavenschip van de financieel-farmaceutische elite moet ketenen.
Zag ik het dus verkeerd? Wel, het is nu eenmaal zo dat inzicht groeit met de jaren, ook bij hen die wél altijd de feiten onderzochten, zoals ik. Zo begrijp ik ook nu pas goed waarom er geen exemplaar van het Communistisch Manifest zat bij het cursusmateriaal dat wij destijds bij onze trainingen uitgereikt kregen, maar wel een vertaling van de Koran. Eh, sorry, er was natuurlijk geen training – en er bestond helemaal geen materiaal.
Hoe dan ook, inmiddels ben ik klaar voor de strijd!
Help professor Karel door de winter!
Als je professor Karel wilt bijstaan in zijn eenzame kruistocht tegen de Deep State en dat wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Met een grotere bijdrage steun je hem nog veel meer. Zo help je mee de censuur te doorbreken..
