De onverschrokken complotprofessor Karel beantwoordt op deze plek wekelijks een brandende kwestie vanuit zijn achterban. In deze aflevering: wat is verborgen achter het gemeentelijke afvalbeleid?
Tekst en illustratie: Sjoerd de Jong
Geachte professor Karel,
Bij het werken in mijn tuin, die helaas tamelijk overwoekerd is door onkruid sinds mijn jongste burn out, stuitte ik gisteren op een merkwaardig metalen voorwerp. Het lag een beetje verscholen tussen de struiken, alsof iemand het daar had weggestopt. Het is een metalen kastje met twee antennes die eruit steken als voelsprieten of tentakels. Er zitten ook gaten in, en er staan tekens op die ik niet begrijp. Wat moet ik doen? Ik durf het ding niet naar het Afvalpunt te brengen. Kan ik de gemeente inlichten? Bellen en e-mailberichten versturen gaat mij ook slecht af, sinds de buren zeggen dat ze een oude ‘router’ hebben weggedaan. Geen idee wat ze bedoelen.
Arend Bronkorst-Van Vervelen
Dit is een zeer interessant zaakje, waarin grote behoedzaamheid vereist is. Ik moet u om te beginnen ernstig waarschuwen, want u staat op het punt een grote fout te maken. Het is namelijk niet de eerste keer dat ik een melding krijg over een dergelijk voorwerp. Andere exemplaren worden volgens berichten die mij bereiken ook wel aangetroffen in plantsoenen, inderdaad bij Afvalpunten van diverse gemeenten, en soms zelfs in vuilnisbakken op straat. Allemaal zeer verontrustend. Maar goed, nu het voorwerp zelf. Wat weten we daarvan?
Welnu, ik werd onlangs gebeld door een oude kennis die goed is ingevoerd in de wereld van geheime diensten, over een heel ander onderwerp, dat had te maken met geheime plannen van de NAVO om Texel om te bouwen tot een ondergrondse atoombasis, wat er niet van gekomen is omdat men niet kon instaan voor de radioactieve gevolgen voor de Noord-Atlantische visvangst, naar verluidt. Maar goed, de verbinding werd toen ineens verbroken, en ik hoorde mijn kennis nog net roepen: ‘Nee! Zet dat ding niet op mijn hoofd!’ Daarna heb ik hem nog maar één keer ontmoet, bij toeval in de supermarkt hier in het dorp waar hij een beetje verdwaasd diepvriesmaaltijden in zijn karretje aan het stapelen was. Ik vroeg hoe het met hem ging maar hij lachte alleen maar en zei iets als ‘mijn codenaam is Blauw Varkentje’. Dus die is uitgeschakeld. Hoe dan ook, brengt u dit voorwerp onder geen beding naar de gemeente! Het is goed mogelijk dat zij het juist in uw tuin hebben geplant.
Ik wil u niet nodeloos schrik aanjagen, maar u moet beseffen dat er mogelijk een verband is met uw werksituatie en gezondheid. U spreekt in uw brief van een reeks burn outs. Wanneer begonnen die? Het zou natuurlijk heel goed kunnen dat er een verband is met het voorwerp dat in uw tuin is verstopt. Straalt er ’s nachts groen licht uit, als u uit uw raam kijkt? Dat kan een aanwijzing zijn.
U kunt mij misschien het beste uw medisch dossier doen toekomen, uiteraard in een goed gesloten bruine enveloppe, dan zal ik de zaak nader bestuderen en voorleggen aan mijn contacten. Ik ben ook benieuwd naar uw buren die naar ik begrijp een rol spelen in dit verhaal, dus ik raad u aan om, met een klein toestel dat geen sluitergeluid produceert, onopgemerkt enkele fotografische opnames van hen te maken en mij ook die te doen toekomen, uiteraard opnieuw in een gesloten bruine enveloppe. Materiaal uit huisvuil is ook welkom, als u kans ziet onderdelen te bemachtigen die ons mogelijk iets leren over hun contacten. Ik kan natuurlijk niets beloven, maar dit is een ernstige zaak waar wij zeker nader over moeten spreken, in deze rubriek of in persoonlijk contact. Indien bellen of mailen niet mogelijk is, stuurt u mij rooksignalen conform het codesysteem van de laatste der Mohikanen – dat kan vanuit uw tuin.
